zondag 8 juli 2018

Terug in blogland met droevig nieuws

Na maanden niks meer van me te laten horen, heb ik vandaag beslist om af en toe terug een blogje te schrijven.

De reden waarom ik zolang weg was, wisten jullie al, Jos vroeg heel veel van mijn tijd.

Tot mijn grote spijt moet ik jullie meedelen dat hij een maand geleden overleden is, namelijk op 8 juni 's avonds om 19u, hier thuis, zoals hij wou, omringd door zijn familie, wat zijn grote wens was.


Het doet ontzettend veel pijn om de man van je dromen, de allerbeste pluspapa, de beste vriend in je leven en de liefste persoon die je kent en ontzettend liefhebt, te moeten afgeven, veel te vroeg, we hadden nog zoveel plannen..... het heeft helaas niet mogen zijn.
Wel hebben we zijn dromen voor een groot stuk waar kunnen maken en hebben we intens genoten de laatste jaren, zeker het laatste halfjaar sinds hij te horen kreeg dat er geen behandeling meer was hebben we uit de goede dagen en uren alles gehaald en dat heeft voor beiden veel voldoening gegeven.
Ook de dienst heeft hij mee helpen samenstellen, kist gekozen, urne gekozen en zoals ik al lang beloofd had, is hij mee terug thuis gekomen bij mij waar hij hoort.
Hij zit voor ALTIJD in mijn hart.

Na 4 jaar zorg dag en nacht probeer ik stilaan weer recht te staan, met vallen en opstaan, iets wat zeker niet op een paar weken tijd opgelost zal zijn volgens de huisarts.

Tot nu toe had ik nog veel papierwerk te doen en allerhande dingen te regelen, maar dat begint stilaan allemaal in orde te komen, wat ertoe leidt dat de vermoeidheid en de leegte nu pas goed op me valt.

Het gemis valt tot nu toe mee omdat ik veel bezoek krijg, telefoons of mails en ook mijn zus is in het weekend vaak hier zodat ik niet alleen ben.

Handwerken begint zo af en toe te gaan, lezen gaat goed, maar vooral rusten moet ik nu doen.


Deze foto koester ik voor altijd, hoopvol naar de toekomst kijkend, die er nu voor ons helaas niet meer is.

Een week voor zijn dood kocht ik deze wol,


ik liet hem zien aan Jos en zei dat ik er een rouwsjaal mee wou breien om te dragen bij de dienst,


dit beginnend stukje heeft hij nog mogen zien, 


maar dit al niet meer helaas.
Daarom ben ik nu als therapie deze sjaal aan het afmaken, die ik dan met een speciaal gevoel vaak zal dragen als herinnering aan hem.



27 opmerkingen:

  1. Rita, wat goed van je dat je al weer een beetje terug bent in Blogland!
    Ook knap dat je voor jezelf bedacht hebt dat je de sjaal gaat breien waarvan Jos nog het begin gezien heeft. Het zal moeilijk zijn en voorlopig (of misschien wel altijd) niet meevallen. Iemand missen waar je heel veel van houdt dat is niet niks!!!! Ik wens je heel veel sterkte en kracht om je leven weer op te pakken. Gelukkig heb je je zus en Liene :) als steun. Heel veel liefs XXXX Anita

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mijn oprechte deelneming! Wat fijn hoe jullie samen nog alles hebben kunnen bespreken en kunnen regelen, en vooral ook nog zoveel mooie momenten samen hebben gehad. Dierbare herinneringen, die niemand je kan afnemen. Ik kan me goed voorstellen hoe het breien van je sjaal allerlei verschillende gevoelens zal brengen, maar ook dat je hem vaak zult willen dragen, als een troost om je heen.
    Knap dat je zo snel alweer hier wat schrijft, heel veel sterkte! Warme groet van Anja

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Lieve Rita, gecondoleerd met het verlies van je liefste. Heel veel sterkte!
    Mooie gedachte bij die witte sjaal. Ze zal zo altijd speciaal blijven!
    Lieve groet.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hallo Rita
    Mijn innige deelneming, ik wens je veel sterkte, wat goed dat je terug beetje bij beetje de draad weer oppakt, je sjaal wordt vast heel mooi en zal je heel dierbaar worden , ook ik was een deken aan het breien voor mijn mama toen ze overleed ik heb de deken ook afgemaakt en ze ligt nu altijd in mijn buurt, veel moed en tot bij de volgende blog dikke knuffel van mij en imit en loeka'tje

    BeantwoordenVerwijderen
  5. lieve Rita,

    gecondoleerd met het verlies van Jos. Ik ben een tijd van crea blogland weg geweest maar ik kom terug. Nu nog een paar weken vakantie vieren. Fijn dat we wel Facebookvriendinnen zijn nu.

    Wat knap dat je kunt handwerken nu en ook weer het bloggen oppakt. Respekt voor je.

    Je bent een van mijn meest inspirerende blogvriendinnen en ik hoop dat we dat nog heel lang mogen zijn.

    Liefs,
    Mariam

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Lieve Rita,

    Heel veel sterkte! Hopelijk kun je af en toe terugdenken aan Jos zoals hij was voor zijn ziekte en pak je ook de (handwerk)draad soms weer op. Fijn dat er veel aanloop is.

    Liefs, Miriam

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Lieve Rita, ik wens je heel veel sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat fijn en bijzonder om nu hier al weer wat van je te lezen! Ik denk heel veel aan je!
    Lieve groet,
    Akkelien

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Je ziet het al zo lang aankomen en toch komt het altijd te vroeg, als een mokerslag binnen. Wat zal je je lieve man missen, vooral op de momenten dat jullie samen genoten, dat miet je nu alleen of met andere mensen doen. Heel veel sterkte, ik hoop dat de mooie herinneringen het verdriet gaan overschaduwen.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ik ben even sprakeloos Rita ...
    Veel sterkte ...
    Koester de herinneringen van samen
    Fijn dat je afleiding kan vinden ..
    De sjaal wordt heel mooi ...
    Een fijne week ... liefs Valerie ♥

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Heel veel sterkte Rita met dit enorme verlies.
    Ik heb bewondering voor de manier waarop jullie samen deze moeilijke reis hebben gemaakt!
    Lieve groet, Nelleke

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ach Rita. Heel veel sterkte met dit grote verlies. Wat heb je je emoties mooi verwoord. Maar wat zal het gemis en de stilte groot zijn.
    Wat een mooie herinnering zal de sjaal worden.
    En moedig om je blog weer op te pakken.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Lieve Rita, heel veel sterkte met het verlies van je Allerliefste. Ik weet zeker dat hij nu trots op je neerkijkt. Dikke knuffel, Sandra

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Och toch wat erg weer voor jullie samen. Leef met je mee, weet wat je doormaakt de eerste tijd vooral. Heel veel sterkte met de lege plek die Jos achter laat............liefs Conny

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Oh Rita, fijn dat je zo voor Jos kon zorgen. Gecondoleerd en wens je heel veel sterkte.
    Fijn dat je ook weer af en toe komt bloggen. Liefs, Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
  16. lieve rita, de tranen staan in mijn ogen nu ik je berichtje hier lees...ik voel ontzettend met je mee. Wat een verlies.En wat zal het stil zijn nu. Ik heb vorig jaar mijn vader, ook te vroeg, verloren en zulk verdriet draag je dagelijks met je mee, dat zie ik ook aan mijn moeder.Heel veel kracht gewenst! lieve groetjes Pauline

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Oh Rita heb even geen woorden....
    Koester de herinneringen aan een fijne tijd met Jos. Mooie sjaal dat wordt een kostbaar bezit.
    Ik wens je heel veel sterkteen kracht toe xxx liefs Albèrtje

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Gecondoleerd met Jos. Bewaar de herinneringen. En de sjaal wordt een kostbaar bezit. Heel veel sterkte en kracht met dit grote verlies. En dit allemaal een plek te geven.

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Het is verschrikkelijk om iemand te moeten missen van wie je zoveel houdt! Je hebt alles gegeven wat je kon, Rita... En nu moet je opnieuw een weg zien te vinden om verder te gaan met het leven. Dat valt niet mee, en ik hoop dat we in blogland je een beetje tot steun kunnen zijn!

    BeantwoordenVerwijderen
  20. De sjaal gaat super mooi zijn eens hij af zal zijn.Heel veel sterkte en vooral veel rusten.
    Grtj
    Marie-Claire

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Ik weet he moeilijk het is, het schrijven alleen al doe je heel waarschijnlijk let de nodge tranen, en je rouwsjaal zul je koesteren , een troost met heel veel steken maar ook heel veel tranen, weet dat je niet uit mijn gedachten ben en weeet één ding je bent sterker als je zelf denkt,
    dikke knuffel Micheline

    BeantwoordenVerwijderen
  22. lieve rita, gecondoleerd met het verlies van je man.
    toen mijn vorige man overleed, 12 jaar geleden, heb ik een quilt gemaakt van zijn pyama's en katoenen overhemden.. het maken duurde precies een jaar.. en werkte echt therapeutisch.. de hele dag met je man bezig zijn zonder er een ander mee lastis te vallen.. aan hem denken, zijn pyama's nog een voelen in je handen en tot slot een prachtig quilt er aan over houden dat swinters mij warm houdt. ik hoop dat de sjaal jou net zoveel troost biedt tijdens het maken en dragen.

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Lieve Rita, gecondoleerd met het verlies van je lieve man, je maatje, je vriend. Dikke steunknuffel, liefs Tinne x

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Lieve Rita,
    Wat hebben Jos en jij samen een lange strijd moeten leveren. Wat ontzettend verdrietig dat jullie die strijd niet konden winnen....
    Heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies en het oppakken van je leven....
    Dikke knuffel

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Lieve Rita, ik wens je heel veel sterkte en wijsheid toe. Dat je vooral heel goed voor jezelf zult zorgen en de keuzes zult maken die goed voor jou zijn. Dat alle mooie herinneringen de plek krijgen die ze verdienen. Dikke knuff Sandra

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Thank you for sharing with everyone. I know everything about you. It's great and it's great.
    สุขภาพจิต

    BeantwoordenVerwijderen