Pakjespost

Gisteren bracht de postbode een pakje voor me, ik was verwonderd want ik verwachtte helemaal geen pakje.

Van wie zou dit kunnen zijn?

Dit kwam tevoorschijn na het openen, samen met

een kaartje.

Knap niet?

Een opkikkerpotje helemaal voor mij gemaakt door Katie, een dame van op het werk waar we ook samen mee handwerken als ze er is, ze werkt maar deeltijds bij ons.

Ze is zelf momenteel thuis herstellende van een operatie en er zal helaas nog eentje volgen.

HEEL FEL BEDANKT KATIE IK BEN ER SUPERBLIJ MEE!

Dit kaartje stak erbij met opbeurende woorden.

En dan ga ik ons nieuwe bed tonen waar we 10 weken op gewacht hebben!!!!

Een hele goede boxspring voor Jos en mij, maar vooral voor hem om goede steun te hebben voor zijn rib die toch regelmatig parten speelt en pijn geeft.

Maar we hebben vannacht geslapen als 2 roosjes, ongelooflijk wat een bed kan doen!

Dan mijn hand, dinsdagavond bij de huisarts geweest, de pijn was niet te harden!  Mijn vingers begonnen op te zwellen en mijn hele hand deed pijn.  Er was een drukverband aangelegd tegen het bloeden na de operatie en dat zat te strak en vermits dit mijn arm is waar ik borstkanker had mag dit niet of ik krijg andere problemen daardoor.

Nu het verband losser is, is de pijn al draaglijker, tot volgende week donderdag moet het zo blijven, ik mag enkel duim en wijsvinger gebruiken om iets te pakken of vast te houden, maar zelfs dat doet pijn.  Op die dag zijn de 2 maanden dat de behandeling van Jos werd stopgezet om, hij krijgt die dag een scan en doktersbezoek, waar dan het verdict zal vallen welke behandeling volgt of wat er moet gebeuren.

Wat ben ik nu blij dat er lange broeken met elastiek bestaan of je kan nog niet eens alleen naar het toilet, om me te wassen en aan te kleden komt de verpleegster elke dag langs, want ook dat is soms moeilijk voor Jos, gelukkig is dit niet voor altijd, want dan hadden we wel een probleem.

Duimen dus volgende week voor goed nieuws!!