Nu we gedwongen zijn door corona om met zijn allen tussen onze 4 muren te blijven, heb ik precies nog minder tijd dan voorheen.
Hierdoor heb ik ook weer diamond painting opgepakt, ik maak eentje af voor een vriendin. Ze had die al een tijdje geleden besteld bij me.
Ook de vlechtensal is weer bijgewerkt,
het thema aarde is al gestart zoals je ziet.
Maar dat is van voorbijgaande aard denk ik. In eerste instantie denk je, wow, heeeeel veeeeel tijd om te handwerken en dat doe je dan ook, maar al snel begint ook deze euforie over te gaan.
Want het gemis van menselijk contact is niet te onderschatten.
Ook betekent dit dat je meer taken hebt dan voordien, niet dat ik klaag, maar mijn poetsvrouw kan niet komen, dus moet ik dit terug zelf doen, minder tijd dus.
Hoe het verder zal verlopen valt nog af te wachten.
Ook omdat ik nu extra voorzichtig moet zijn wat mijn borstkankerarm betreft omdat ook de kinesisten niet meer werken.
Dat wil zeggen dat ik mijn wekelijkse kine voorlopig niet kan krijgen.
En eens een weekje of 2 overslaan deed ik al eerder, zeker als er vakanties zijn of zo, maar een maand of langer..... zeer benieuwd wat dit gaat geven.
Daarom probeer ik mijn dag goed in te delen, 's morgens rustig ontbijten, daarna een kwartiertje fietsen op de hometrainer om fit te blijven en elke dag een taakje doen.
Een keer stofzuigen, een keer stof afdoen, eens dweilen, vensters wassen of noem maar opK
Het zal nodig zijn om dit te spreiden vrees ik, ten eerste om de verveling tegen te gaan, ten tweede om mijn arm wat te sparen.
Maar niet geklaag of gezaagd, het is zo en het is voor iedereen zo!
We maken er het beste van!
Liene mist me natuurlijk ook, daarom ben ik vorige week gestart om elke dag in een filmpje een stukje voor te lezen uit een boek.
Ze wordt zo graag voorgelezen en dan hoort en ziet ze me elke dag om het gemis wat minder te maken, ze vindt het superleuk zei ze aan de telefoon.