De laatste tijd heb ik nog wat spulletjes gemaakt, alhoewel de poppen me hier ook wel onder druk blijven zetten natuurlijk.
En dan Liene, die was daarstraks hier en had de sokken aan die ik voor haar gebreid had, ze wil die en geen andere aandoen en ook haar schortje dat ik gemaakt heb moet altijd aan hier.
Dus ga ik nog maar wat sokken breien tussenin, liefst met roze (?) en al een maatje groter want deze zijn al krap geworden, nu nog roze sokkenwol vinden :-).
Wat ik zoal gemaakt heb:
een blauwe biscornu
met positieve en negatieve kant telkens,
en een paarse biscornu, deze is al cadeau gedaan
aan een dame die heeeeel graag paars ziet.
Ondertussen ben ik al een nieuwe begonnen.
Ook theelichtjes zijn er nog volop gehaakt, een makkelijk werkje om mee te nemen als je in het ziekenhuis moet wachten.
Meestal probeer ik setjes van 2 of 3 te maken,
in kleurtjes die wat matchen.
Verder ben ik nog met de sokkenkal bezig, de tweede sok is bijna af, dat moet ook, want maandag begint er een nieuwe mystery kal daar en ik heb me natuurlijk weer ingeschreven, maar ook nog voor een ander project, maar daarover later meer.
Dan nu het andere nieuws, ik ga het beknopt vertellen.
Gisteren is Jos weer voor een scan moeten gaan, de tumors waren hetzelfde gebleven en de laatste week voelde hij zich heel goed. Maar hij had ook metastasen in een klier en daar zit een ophoping of zwelling, waarvan weten ze niet, maandag wordt een biopsie gedaan. Ze vermoeden ofwel ophoping van witte bloedcellen (is goed want die bestrijden de kanker met de nieuwe therapie) ofwel uitzaaiing wat natuurlijk minder is een aanpassing van de therapie vraagt. Ook in zijn hoofd zit een vochtophoping en vraagt om een bijkomende NMR. Omdat de therapie nog in zijn kinderschoenen staat kunnen ze alles nog niet verklaren of voorspellen.
Duimen dus maar weer voor een goede afloop, hij ziet het nog steeds positief en daar klamp ik me aan vast, want het buikgevoel zegt veel.
Duimen dus maar weer voor een goede afloop, hij ziet het nog steeds positief en daar klamp ik me aan vast, want het buikgevoel zegt veel.
Om te eindigen, het cadeautje dat Liene kreeg in het klasje van de paashaas
en een foto van haarzelf, een schat van een kind.
Om te eindigen wat voorjaarsfoto's van de fruitbloesems hier in de buurt
waar Jos foto's van gemaakt heeft.
Volgende week gaan ze helemaal open zijn, genieten!!