Nieuws en clubje

Gisteravond was het clubje en omdat hubbie redelijk goed was na zijn punctie maandag, heeft hij me toch weten te overtuigen om naar het clubje te gaan, dan heb je een uitlaatklep zei hij.

Heel veel volk was er niet, we waren met 7.

Er werd weer naarstig gewerkt aan allerlei handwerkjes en natuurlijk over alles en nog wat gebabbeld bij een koffie en een koekje.

Dan nu het vervolg van de werkjes.

Marie-Claire maakte een kaart af.

Nicole haakte aan een nieuw doekje.

Marie-Jeanne begon een nieuwe sjaal voor haar die ze op de beurs kocht laatst.

Irma maakte een tijdje geleden dit mooie naaldenboekje, hieronder de binnenkant.

Deze 2 mooie doeken zijn de lopende werkjes van Irma momenteel.

Deze laatste zag je al eerder in vorige blogjes.

Van Greta kan ik niks tonen, ze moest haar vest dat ze begon te breien terug uithalen.

Zelf maakte ik het rugpand af van het debardeurtje (slip-over) van Liene.

Het is echt prachtige wol en hij breit leuk, bovenaan een sluiting waar 2 drukknoopjes inkomen om het makkelijker aan en uit te doen.  Met het voorpand werd al gestart.

En ik maakte nog een paar blotevoetensandalen af, weer eentje minder van mijn lijstje!

Dan nu het voorlopige nieuws van hubbie.

Veel valt er niet te vertellen, de punctie op zich is heel goed meegevallen, alleen de coördinatie in het ziekenhuis was een groot probleem.

Het was een lange vermoeiende dag met allerhande misverstanden.

We gingen naar ginder met het idee een afspraak te hebben om 10u15, je moet dan nuchter zijn van de avond voordien en uiteindelijk zijn we pas om half 3 opgehaald door allerlei omstandigheden.

Er was iets mis met het toestel waarmee dit moest gebeuren, vergeten de afdeling te verwittigen en dus liep het telkens langer uit, maar als je al twee weken een vermoeden hebt van slecht nieuws en je bent zenuwachtig over alles met je nog te wachten staat, wordt je geduld en verdraagzaamheid alsmaar minder (ondervind ikzelf nu ook).

Uiteindelijk is het goed afgelopen, hij moet zich nu deze week nog rustig houden, want hij zou een klaplong kunnen krijgen als hij zich teveel inspant op welke manier ook.

Hij begint het wel moe te worden om altijd stil te moeten zitten omdat hij een heel actief iemand is die graag bezig is en hopelijk komt hier snel een eind aan.

Vrijdag worden we opgebeld over het resultaat van de punctie en wat er zal gebeuren.

Gelukkig mogen we morgen op Liene passen, dan gaat de dag wat sneller voorbij.

Dankjewel voor jullie steun in deze moeilijke tijden!

Het is soms moeilijk om positief te blijven, maar je moet, of je overleeft niet.