Nadat ik vorige woensdag een blogje schreef over hoe het hier ging verlopen, op raadpleging bij de professor voor hubbie, kan ik jullie iets meer vertellen.
Niet veel, omdat we zelf niet veel meer weten.
Er is iets tumoraal ontdekt in de longen en in een rib, die gebroken was en pijn bleef doen.
Omdat ze niet weten vanwaar het komt worden er meer onderzoeken gepland.
Het bloedonderzoek was normaal maar dat sluit niets uit zei men.
Het volgende nu is een punctie die gaat gebeuren, een stukje wordt verwijderd uit de tumor en onderzocht naar de oorsprong, ouderdom, soort enz....
Wanneer dit zal zijn weten we nog niet, maandag worden we opgebeld wanneer, maar het zal zo snel mogelijk gebeuren, na een week weten we het resultaat.
Dan volgen er eventueel meer onderzoeken of een behandeling of operatie.
Tot nu toe blijven we positief omdat het bloedonderzoek nog normaal was en hubbie voor de rest geen tekenen vertoont van een "kankerpatiënt" want dit is de voorlopige conclusie nog steeds.
We blijven denken dat het zich op 1 plek vertoont en verder niet, net zoals bij mij over 20 jaar en ook dat is toen goedgekomen na operatie en behandeling, dus ook deze keer denken we.
Verder nieuws is er dus niet, het was weer effe een domper, maar we geven niet op.
Dit MOET gewoon goedkomen, zeker met al die mensen die met ons meeleven en ons steunen.
Als er meer nieuws is zal ik nog wel een blogje schrijven misschien, als ik er klaar voor ben.
Ondertussen blijf ik handwerken omdat het me helpt om alles een plaats te geven en mijn hoofd af en toe leeg te maken.
Daarom werkte ik aan de potjes voor mijn zus nog wat, ik heb al een rijtje van 5.
De helft is dus al af.
Mijn sokken neem ik af en toe ook weer eens vast, ik zit iets voorbij de hiel.
Breien lukt terug redelijk goed al met mijn hand, borduren gaat perfect (ik werk aan mijn eigen merklap en een derde biscornu) en haken gaat maar niet al te lang.
Maar elke dag gaat het iets beter met mijn hand, gelukkig, want nu zal hubbie mijn hulp nodig hebben in de toekomst.
Bedankt voor alle steun!
Veel beterschap voor je man.
BeantwoordenVerwijderenWat een spannende tijd! Veel sterkte en goede moed gewenst.
BeantwoordenVerwijderenVeel sterkte, Rita, voor jou en je man in deze spannende tijd.
BeantwoordenVerwijderenLiefs,
Akkelien
Oef, dat is toch wel schrikken, ik hoop dat uit onderzoek zal blijken dat het meevalt. Goed dat jullie zo positief blijven, al zal dat ook niet altijd meevallen. Fijn dat het met je hand/pols zo goed gaat dat je steeds meer er mee kunt doen. Sterkte, zal voor jullie een kaarsje opsteken bij Maria in de Sint-Jan in Den Bosch. Pas goed op elkaar. Veel liefs.
BeantwoordenVerwijderenwat een spannende tijd voor jullie, hopelijk krijgen jullie gauw duidelijkheid en kan er een behandeling gestart worden. Veel sterkte!
BeantwoordenVerwijderenlieve groet, Jolanda
Wat een spanning, wat een zorgen.... Ik ben benieuwd wat de volgende onderzoeken aan het licht brengen. En je hoeft er alleen maar over te bloggen wanneer je dat wilt hé.
BeantwoordenVerwijderenFijn dat het met je pols al zoveel beter gaat dat je weer redelijk gewoon kunt handwerken, zo heb je even lekker een uitlaatklep (en Liene natuurlijk ;-)
Groetjes weer
Jeetje Rita, wat een enorme zorgen en onzekerheden. Heel veel sterkte voor jullie allebei.
BeantwoordenVerwijderenIk ben blij dat het handwerken voor wat afleiding kan zorgen, het gaat je weer goed af zo te zien.
Veel moed en sterkte alle twee.
BeantwoordenVerwijderenJacky
Lieve Rita en hubbie,
BeantwoordenVerwijderenWat een spanning zal dat geven.....Heel goed om positief te blijven, vooral zolang er nog niks zeker is. En ja, handwerken leidt af, (als het maar niet té moeilijk is, vind ik zelf) het is iets waar je zelf vat op hebt en dat voelt prettig.
Heel veel sterkte en ik zal voor jullie bidden.
Groeten, Jannie
zorg goed voor elkaar en veel courrage !
BeantwoordenVerwijderenallé terug een beetje hoop! en ik duim en bid echt mee zenne!!!
BeantwoordenVerwijderenWat goed dat Hubbie zo positief blijft. Maar wij ook zenne !!!! We blijven duimen.
BeantwoordenVerwijderenGoed dat je je handwerk nog hebt, dat werkt ook helend hé.
Grtjs
Daniëlle
Ik kan me voorstellen dat jullie even tijd nodig hebben om dit te verwerken, tjonge ...
BeantwoordenVerwijderenHet is zo'n verraderlijk iets en zoals je zelf al schrijft 'eigenlijk weet je nog niet veel meer'.
Sterkte de komende tijd hoor, Rita!
Heel veel sterkte voor de komende tijd.
BeantwoordenVerwijderenHallo Rita, ik ben een tijd niet op de blog geweest en nu lees ik dit bericht. Wens je heel veel sterkte en positiviteit.
BeantwoordenVerwijderenEn goed dat je je gedachten kunt verzetten met je handwerkjes.
groetjes en liefs joke
Gelukkig kan handwerken een klein beetje zorgen voor rust in je hoofd ... oh meiske, ik duiiiiiimmmm!!!! xxx
BeantwoordenVerwijderenben al een tijdje niet op jou blog geweest, is mij dat even verschieten, veel sterkte jullie twee en de moet niet laten zakken
BeantwoordenVerwijderenMicheline
Heel veel sterkte Rita! Het is niet niks natuurlijk maar wel fijn dat jullie elkaar samen kunnen steunen. Fijn dat handwerken je nu helpt voor een beetje rust, dat heb je ook nodig.
BeantwoordenVerwijderenHop, terug wat inzicht. Hopelijk valt het allemaal mee en weten jullie snel waarmee hij nu echt te maken heeft.
BeantwoordenVerwijderenIk duim alvast heel erg mee en zolang het handwerken je rust brengt, doe je er maar lekker mee voort. Wel voorzichtig met je hand hé. ;-)